نقش رزين هاي سختي گير

اصل اساسي رزين هاي تبادل يوني يا همان رزين سختي گير ، "به دام انداختن" يون هاي موجود در آب است. سپس رزين هاي سختي گيرمانند اسفنج عمل مي كنند. هنگامي كه آنها "پر" (اشباع) شدند، ارزش رفتن به روش بازسازي را دارد تا بتوانند دوباره مانند يك اسفنج شروع به دره زدن كنند.

رزين سختي گير چيست؟

اصل شامل تبادل يونهاي خاص يا حتي همه آنها با گروههاي فعال متصل به رزين سختي گير است. بنابراين رزين ها كه به صورت مهره يا پودر هستند، مي توانند يون هاي متحرك خود را با يون هاي مشابه موجود در محلولي كه با آنها در تماس هستند مبادله كنند. چندين نوع مبدل يوني بايد در اينجا از خانواده متمايز شود.

رزين هاي كاتيوني

  رزين‌هاي كاتيوني ضعيف يا رزين‌هاي كربوكسيليك در تصفيه سطح بسيار كم استفاده مي‌شوند. آنها فقط كاتيون ها را در يك محيط قليايي يا ضعيف اسيدي (PH> 3) تثبيت مي كنند. آنها با اسيد هيدروكلريك يا سولفوريك بازسازي مي شوند.

رزين هاي كاتيوني بازسازي شده با اسيد:

اين يك رزين كاتيوني قوي يا رزين سولفونيك است كه يون‌هاي Ca2+، Mg2+، K+، Na+ را در برابر يون‌هاي H+ تبادل مي‌كند. در طي بازسازي، كه با اسيد كلريدريك يا سولفوريك انجام مي شود، فرآيند معكوس انجام مي شود. مقاومت حرارتي و شيميايي آنها بسيار بالا است و تمام كاتيون ها را در محدوده pH بسيار وسيع (1 > pH > 13) ثابت مي كند.

رزين هاي كاتيوني بازسازي شده با آب نمك (براي نرم كننده ها):

اين يك رزين كاتيوني قوي است كه يون‌هاي Ca2+، Mg2+، K+ را با يون‌هاي Na+ مبادله مي‌كند.

در طي بازسازي، كه با كلريد سديم انجام مي شود، فرآيند معكوس انجام مي شود.

رزين هاي كمپلكس يا كلات كننده:

رزين‌هاي كمپلكس رزين‌هاي كاتيوني هستند كه داراي خاصيت انتخاب‌پذيري مشخص براي يك سري كامل از فلزات سنگين و فلزات واسطه هستند. علاوه بر اين، آنها در درجه اول فلزات يا گروه هاي دو ظرفيتي را با ميل تركيبي بسيار كم براي كلسيم تثبيت مي كنند. آنها با اسيد كلريدريك يا سولفوريك بازسازي مي شوند، سپس با نوشابه آماده مي شوند تا كاهش pH محلول تحت درمان را محدود كنند.

رزين هاي آنيوني

رزين هاي آنيوني قوي پايه:

رزين هاي آنيوني قوي بازي آنيون هاي اسيدي قوي و ضعيف را در محدوده pH بين 1 تا 12 تثبيت مي كنند. در مورد محلول حاوي سيانيد، دومي روي اين نوع رزين ثابت مي شود. از سوي ديگر، سيليس به خوبي حفظ نمي شود.

رزين هاي آنيوني با پايه متوسط:

رزين هاي آنيوني نسبتاً بازي آنيون هاي قوي را در pH اسيدي (< 5) تثبيت مي كنند، كه براي تثبيت اسيد كروميك به ويژه مفيد است، اما همچنين اسيدهاي ضعيف (اسيدهاي كربنيك يا سيليسيك) مفيد است. اين نوع رزين با ليمو سودا احيا مي شود و حساسيت كمتري به آلودگي هاي آلي دارد.

رزين هاي ميكس بد

اين تركيبي از رزين كاتيوني قوي و رزين آنيوني قوي است. اين رزين ها عموماً براي كاربردهاي خاص (مثلاً هسته اي، يا درمان براي افزايش مقاومت پس از دمينراليزاسيون در يك مبدل كاتيوني و يك يا دو مبدل آنيوني) ذخيره مي شوند و يا "يكبار مصرف" هستند يا پس از جداسازي با سيال شدن در مركز پردازش مي شوند.

رزين هاي بي اثر

اين رزين خاصيت شيميايي ندارد. براي انتشار معرف احيا و در نتيجه براي جلوگيري از تشكيل پاكت ها يا براي جداسازي فاز در مورد بازسازي يك رزين در بستر مخلوط استفاده مي شود. همچنين اين امكان را فراهم مي كند كه از استفاده از ماسه يا دانه هاي شيشه اي در زماني كه آب غير معدني بايد داراي كيفيت سيليس بسيار بالايي باشد (مثلاً توليد بخار فوق گرم) اجتناب شود.

رزين هاي جاذب

جذب، به طور دقيق، يك فرآيند تبادل يوني نيست، اما اين رزين بسيار شبيه به رزين هاي تبادل يوني است. كاربرد آنها امكان حذف ناخالصي هاي آلي در پساب ها را فراهم مي كند.

پاك كننده رزين

رزين هاي مبدل يوني پس از استفاده بايد بازسازي شوند تا بتوان از آنها مجددا استفاده كرد. هنگام استفاده از مبدل يوني، مشكلات گرفتگي ايجاد مي شود. آلاينده هاي وارد شده به رزين حذف نمي شوند. در حين بازسازي آسيب ديده است، به همين دليل است كه رزين ها بايد قبل از بازسازي ابتدا با مواد شيميايي شسته شوند.مواد شيميايي كه مورد استفاده قرار مي گيرند مي توانند به عنوان مثال كلريد سديم، كلريد پتاسيم، اسيد سيتريك و دي اكسيد كلر باشند.دي اكسيد كلر آلاينده هاي آلي را از رزين هاي تبادل يوني حذف مي كند.

بازدید :